Marja Boedart schreef op 16 december 2016 een stuk over ons huis voor het Algemeen Dagblad Rotterdam, Rubriek Wonen – Mijn Huis:
‘Architectonisch pareltje’ op krappe kavel
In de rubriek Mijn Huis kijken we binnen bij een bijzonder huis. Vandaag: de architecten Gwendolyn Huisman en Marijn Boterman, met hun zelfontworpen duurzame skinny huis in het Oude Noorden in Rotterdam.
Marja Boedart
Op een supersmalle kavel van drie meter breed en 20 meter lang, ingeklemd in een woonblok van een échte volksbuurt, stond ruim 30 jaar slechts een schutting. Nu staat hier het zelfontworpen droomhuis met dakterras én tuin van het architectenkoppel Gwendolyn Huisman (30) en Marijn Boterman (35).
“We waren direct verkocht bij de aanblik van deze kavel in het Oude Noorden die grenst aan de fameuze Schoonoordtuin, één van de groene oases in Rotterdam”, vertelt Gwendolyn. “De plek heeft spannende verhoudingen, die je niet ziet bij standaardwoningbouw. Het huis moet je dus anders indelen om alle ruimtes optimaal te kunnen benutten. We hebben bijvoorbeeld geen kamertjes en ‘hokjes’ of deuren en drempels in ons huis.” Daartoe zit middenin de woning een vierkante kern waarin per verdieping de keuken, kasten, de badkuip, een inloopdouche en het toilet zijn gesitueerd.
Het stel werd tijdens hun studie bouwkunde in Delft al ‘verliefd op Rotterdam’ en ging er samenwonen. Een paar jaar geleden startten de twee voortvarend met de realisatie van hun Rotterdamse droompaleisje, overigens ‘zónder torenhoge hypotheek’.
“De bouw van onze gestapelde loft met drie verdiepingen is erg snel gegaan. Na vier maanden is het pand casco opgeleverd. Het voortraject heeft echter veel langer geduurd”, zegt Marijn. “Want je moet toch in gesprek met bijvoorbeeld de woningbouwcorporatie en de gemeente die eigenaar van de grond waren. Beiden waren overigens direct erg enthousiast over het ontwerp, ‘een kleinschalige ingreep in het Rotterdamse stedelijke weefsel’. Ook buurtbewoners omarmden het plan.”
Moestuintje
Zo gezegd, zo gedaan. Een belangrijke eis, behalve ‘modern, ruimtelijk, licht, comfortabel en gezellig’, was ‘duurzaam’. “We hebben dus een zonneboiler en zonnepanelen op het dakterras geplaatst én er is vloerverwarming”, licht Gwendolyn toe. “Maar ook zorgen de dikke muren prima voor isolatie. En we hebben natuurlijke materialen gebruikt zoals marmer, hout en beton. Op het dakterras ligt ons moestuintje met pompoenen, courgettes, tomaatjes en basilicum.”
De aannemer was verantwoordelijk voor de dragende constructie van het huis, de gevels en het dak, plus de aanleg van elektra. De rest van de klus pakte het stel zelf op. “Samen hebben we vanaf maart, naast de badkuip, inloopdouche, toilet en de keuken, de kern getimmerd en de epoxyvloeren geschilderd. Maar nu zijn we bijna – op een paar timmerklussen en de tuin na – helemaal klaar”, zegt Marijn. (lachend) “Dan kan ik eindelijk gaan chillen in onze maxi-hangmat (‘een ontwerpgrap’), die hangt voor het raam tussen de eerste verdieping en de begane grond.”
Inmiddels is hun splinternieuwe huis genomineerd voor de Nederlandse Bouwprijs 2017. Het juryrapport spreekt over ‘een inspirerend particulier initiatief’ en ‘een duurzaam architectonisch pareltje’. Het stel is er terecht trots op. Marijn: “Niet alleen grote gebouwen met dito ontwerpteams worden genomineerd, maar er is kennelijk ook oog voor kleine initiatieven. Geweldig, toch?” Na een hectische bouwtijd naast hun werk, heeft het stel binnenkort meer vrije tijd. Of staat er alweer een nieuw project op stapel? “Misschien een breed, maar ondiep huis”, lacht Gwendolyn. “Nee, dit is zeker niet ons laatste avontuur. Maar voorlopig (ver)bouwen we niets en genieten we van dit huis. Onze eerste ‘baby’, weliswaar van beton.”
skinnySCAR 